Er was eerst wat twijfel over de weersomstandigheden voor Tielt maar het werd een prachtige zonnige dag. Een hoogdag voor alle rallyfans, deelnemers en toeschouwers.

Het was pas de 2^de maal dat ik de rally van Tielt mocht rijden maar ik wist heel goed wat ons te wachten stond. Een glad, moeilijk en verraderlijk parcours. Jeffrey Vandenbussche, een ervaren copiloot, zat aan mijn zij om alles in goede banen te leiden.

De verkenningen verliepen vlot. Jeffrey noteerde alle bochten en pièges als een pro. En ook de wagen had in Moorslede bewezen dat hij klaar was voor een volle dag rallyplezier.

Jeffrey en ik hadden afgesproken, gezien het de eerste keer was dat we samen reden, om de eerste boucle rustig te beginnen, zonder onnodige risico’s te nemen.

Zo gezegd, zo gedaan. Schuiverskapelle, die zijn naam niet gestolen heeft, verliep goed, behalve een paar passages waarvan ik dacht: dat kon hier toch een kilometer tien per uur sneller. Maar dat geeft niet, we zijn hier voor het plezier en we willen vanavond de wagen heelhuids over het podium rijden.

KP Ondank verliep ongeveer op eenzelfde manier als de 1^ste KP: een goed gevoel maar het kan sneller én de handrem mag stilaan uit haar winterslaap ontwaken. Het was dan ook, met uitzondering van RS Moorslede, meer dan een jaar geleden dat ik nog een ‘echte’ rally had gereden.

KP Oosthoek werd door een zware sortie afgelast. KP Poelberg konden we al iets vlotter afwerken, met hier en daar een passage met wat meer ‘fun’.

Spijtig genoeg moest ik vaststellen, bij de verbinding naar het servicepark, dat er nogal veel speling op mijn stuur zat. Na controle bleek dat ik veel geluk heb gehad dat er tijdens de KP’s niets is gebeurd. Bleek namelijk dat mijn stuurbehuizing het begeven had.

OVER AND OUT