Welkom

De kapoen zwicht (of niet)

op . Gepost in Blogs

We herinneren met zijn allen de hysterie die Mercedes Van Volcem bij de lijstvorming voor de Vlaamse verkiezing begin vorig jaar te berde bracht waardoor Vanderjeugd naar een onverkiesbare plaats gedwongen werd. “Francesco is voor mij vandaag dé nummer één van West-Vlaanderen. Dit is een groot gebaar.”, klonk het. “Hij heeft z’n eigen positie ondergeschikt gemaakt aan het belang van de partij.”

pikorde

Pikorde

Met zwier en zwaai verkondigde Mercedes Van Volcem eerder deze week dat ze aan de bron ligt van de terugtrekking van Francesco Vanderjeugd als kandidaat-voorzitter van OpenVld. Ze zou Vanderjeugd ervan overtuigd hebben een team te vormen rond kandidaat-voorzitter Tommelein, die naar eigen zeggen het voorzitterschap van OpenVld ambieert omdat hij dat ook wel eens zou willen geweest zijn.

Als het afvinken van een punt op zijn bucketlist mij al niet kon overtuigen om de kandidatuur van Tommelein te steunen, dan kan de combinatie van burgemeester van Oostende, Vlaams parlementslid én voorzitter van een politieke partij (in nood) dat nog veel minder. Ik weet hoeveel tijd en energie het vergt om het burgemeesterschap van een landelijke gemeente op een fatsoenlijke manier uit te oefenen.

Haan

Naar de motivatie van Van Volcem is het evenmin moeilijk raden. Binnen 4 jaar moeten de lijsten opnieuw gevuld worden met ‘ervaren kandidaten’ en ‘witte konijnen’. De poulains en de goudhaantjes wezen gewaarschuwd. De haan zal ongetwijfeld voor de derde maal kraaien. De pikorde is bij deze gekend. ‘Vandaag is Francesco voor mij dé nummer één van West-Vlaanderen” was blijkbaar maar 1 dag geldig.

Jij beslist

Mijn respect voor Vanderjeugd kende na het offer die hij verleden jaar bracht voor OpenVld een historisch hoogtepunt. Zijn beslissing om te wijken voor de op drift geslagen Van Volcem maakte hem, voor mij althans, de uitgelezen kandidaat om de leiding van OpenVld over te nemen. Wie cijfert er immers zichzelf volledig weg uit idealisme voor de partij? Daarin was hij uniek en dat was de grootste motivatie om hem onvoorwaardelijk te steunen in zijn voorzitters-precampagne ‘Jij beslist’. Ik was bereid om actief mee te werken aan zijn project om de liberale partij te resetten naar haar oorspronkelijke eigenheid: de partij voor de mensen die willen werken, mensen die vooruit willen, gedreven werknemers, ondernemers, zelfstandigen, etc.

Poulain

De terugtrekking van Vanderjeugd als kandidaat-voorzitter is een slag in het gezicht van alle mensen die opnieuw durfden te geloven dat er nog politiekers bestonden die uit idealistische overwegingen aan politiek wilden doen, in casu onvoorwaardelijk een liberale stempel drukken op de Vlaamse en nationale politiek. Dat was zeker het geval in het regiobestuur Roeselare-Tielt, daar waar Tommelein het al een tijdje verkorven had door bepaalde ‘niet-verbindende’ uitspraken.

Vanderjeugd, ooit de poulain van Tommelein, hangt samen met Van Volcem welwillend onderaan de touwtjes in ruil voor respectievelijk de beloofde en tevens goedbetaalde functie van ondervoorzitter van OpenVLD en een verkiesbare plaats op de lijst bij de volgende episode van de satirische Belgische politieke geschiedenis waar alle inwoners van ons land slachtoffer van zijn.

Modus operandi

Geen enkele van de protagonisten in dit verhaal heeft het trouwens al gehad over de inhoud, over welke richting ze uit willen met de partij noch met het land. Mijn (meer dan) vermoeden over de opportunistische motieven worden hiermee bevestigd. Heeft Vanderjeugd laten weten waarom hij aansluit bij Tommelein? Waar wil Tommelein naartoe met OpenVld?

Kandidaat-voorzitter Els Ampe zei in een interview in Villa Politica: mijn verhaal gaat over groei: economisch, voor het individu en groei als partij. Het enige wat Tommelein hierop smalend antwoordde: mijn verhaal ook.

Als ze voorzitter worden dan willen zowel Ampe, als Vanderjeugd, als Tommelein luisteren naar de basis. Aan de hand van die input willen ze hun beleid uitstippelen. Maar dat is niet wat ik wil horen. Ik vrees ervoor dat deze modus operandi ons niet naar rechts zal drijven maar eerder nog meer naar het centrum. Dus wat mij betreft: laat me eerst weten wie je bent, waar je inhoudelijk naartoe wil (hopelijk naar rechts) en ik zal beslissen of ik voor jou kies.

ward